کشف قرآنی که 'قدمت آن به زمان پیغمبر اسلام (ص)می‌رسد'
ممکن است قدیمی‌ترین قرآن موجود در دنیا در کتابخانه دانشگاه بیرمنگهام بریتانیا یافت شده باشد.
دانشگاه بیرمنگهام گفته که آزمایش تاریخ‌گذاری رادیوکربن روی اوراق
یک قرآن متعلق به کتابخانه این دانشگاه نشان داده است که عمر این قرآن
دست کم به ۱۳۷۰ سال می‌رسد و در نتیجه، احتمال دارد قدیمی‌ترین قرآن
موجود در جهان باشد.
اوراق این قرآن برای حدود یکصد سال بدون تشخیص قدمت آن در
کتابخانه نگهداری میشد تا اینکه یک دانشجوی دوره دکترا هنگام تحقیق
روی این اوراق تصمیم گرفت آنها را برای تعیین قدمت به واحد تاریخ‌گذاری
رادیوکربن دانشگاه آکسفورد ارسال کند. نتیجه این آزمایش برای او و
کتابخانه دانشگاه غیرمنتظره بوده است.
آزمایش‌های انجام شده دامنه تاریخ‌های محتمل را معین کرد و با احتمال بالای
۹۵ نشان داد که قدمت این قرآن که روی پوست نوشته شده به زمانی بین
سال های ۵۶۸ تا ۶۴۵ میلادی می‌رسد. براساس سنت، پیغمبر اسلام (ص)حدود
سال ۵۷۰ میلادی متولد شد و در سال ۶۳۲ میلادی رحلت نموده اند.
براساس سنت، پیغمبر اسلام(ص) از سن ۴۰ سالگی تا هنگام رحلت دریافت کننده
وحی بود و به این ترتیب، کاتب قرآن هم‌عصر پیغمبر اسلام (ص)بوده و حتی
ممکن است او را نیز ملاقات کرده و سخنان او را شنیده باشد.
آیاتی که بر پیغمبر اسلام (ص) وحی میشد توسط کاتبان بر پوست حیوانات،
سنگ،برگ خرما و استخوان شانه شتر نوشته میشد و این متون سرانجام در حدود
سال ۶۵۰ میلادی، به شکل یک کتاب واحد جمع آوری شد.
اوراق موجود در کتابخانه دانشگاه بیرمنگهام به خط حجازی نوشته شده که یکی
از شیوه‌های اولیه کتابت به زبان عربی بوده است.
مسئول بخش کتاب‌ها و متون خطی کتابخانه بریتانیا گفته است که قرآن
کتابخانه بیرمنگهام حتی اگر هم در حیات پیغمبر(ص) کتابت نشده باشد قطعا
قدمت آن به عصر سه خلیفه اول مسلمین می‌رسد. نحوه کتابت این اوراق بسیار
خوب است به نحوی که حتی امروز هم می‌توان به سادگی حروف آن
را تشخیص داد و متن را قرائت کرد.
این اوراق بخشی از "مجموعه مینگانا" شامل بیش از سه هزار سند و
کتاب خطی متعلق به منطقه خاورمیانه است که آلفونسو مینگانا، کشیش
کلدانی متولد عراق، در دهه ۱۹۲۰ میلادی گردآوری کرد. هزینه سفر
و تحقیقات او را ادوارد کدبوری، از خانواده معروف کدبوری،
صاحبان یک شرکت تولید شکلات در بریتانیا تامین کرده بود.
متون گردآوری شده سپس به بریتانیا انتقال یافت و سرانجام در
اختیار دانشگاه بیرمنگهام قرار گرفت.