فرخنده میلاد حضرت حجت(عج) بر شما مبارکباد

باور مهدویت و مدعیان دروغین

علی‌اکبر گلقندشتی . پژوهشگر

اعتقاد به ظهور مردی با هدف تربیت انسان‌های بافضیلت و تلاش

برای تحقق عدالت در عصر حاضر، مهم‌ترین و کاربردی‌ترین

اعتقاد شیعیان است. شیعه در تاریخ حیات فکری خود عقاید مهمی

داشته و دارد که هریک از آنها بخشی از هویت و شخصیت

 شیعیان هستند ولی اعتقاد به ظهور حضرت مهدی(عج) علاوه

 بر نقش هویتی، اکنون جزء کاربردی‌ترین باورهای شیعیان است.

 باور به مهدویت صرفا یک باور تاریخی خاص یا باوری برای ایجاد

 احساس افتخار در میان پیروان شیعه نیست. هدف از بیان مهدویتی،

ارائه یک نظریه جذاب برای جذب پیروان بیشتر نیز نیست. باور به

مهدویت و روشن‌کردن نقاط مبهم آن توسط محققان شیعه می‌تواند

 در ارائه یک نظریه کامل درباره اصلاحات اجتماعی و کارآمدی

مفاهیمی مانند عدالت، آزادی، امنیت، رفاه و اخلاق در جهان معاصر

 کمک کند. پایبندی به مهدویت آن‌گونه که در روایات اهل بیت(ع)

 آمده است؛ به حیات فکری و اعتقادی شیعیان طراوت و سرزندگی

خاصی می‌دهد. بشارت ظهور حضرت مهدی(عج) اولین‌بار توسط

پیامبر مهر و محبت، حضرت محمد(ص)، به یارانش داده شد.

 امام احمد حنبل در مسند خود از پیامبر(ص) نقل می‌کند: «قیامت برپا

نمی‌گردد تا آنکه از ظلم و ستم پر شود.
سپس فردی از عترتم ظهور می‌نماید که آن را پر از عدل و داد

می‌سازد همان‌گونه که از ظلم و ستم لبریز شده است». متأسفانه

برخی افراد و گروه‌ها از عقیده به مهدویت همانند دیگر عقاید دینی

 سوءاستفاده می‌کنند. همیشه افرادی بوده‌اند که با معرفی خود به‌عنوان

 حضرت مهدی(عج) یا نیابت از آن حضرت یا ارتباط با وجود

 شریف حضرت مهدی(ع) تلاش کرده‌اند برای زندگی مادی خود یا

حزب خود رونقی ایجاد کنند. در جامعه ایران باور به مهدویت هرروز

 قوی‌تر از روز قبل می‌شود و جوانان با شورمندی و علاقه بیشتری

 در جست‌وجوی آخرین حلقه وصل بین زمین و آسمان هستند.

استقبال از این باور و تلاش متدینان جهت چنگ‌زدن به

ریسمانی الهی، وظیفه عالمان دینی را سنگین‌تر می‌کند و آنان باید در

 آسیب‌شناسی باور مهدویت نگاه ویژه‌ای داشته باشند. باور به مهدویت

 جزء عقاید ادیان ابراهیمی است بنابراین نباید تفسیری از مهدویت

ارائه داد که ترویج‌دهنده خشونت در جهان یا افزایش اختلافات دینی شود.

 باوری که اساس و بنیان آن بر ایجاد آرامش است نباید منشاء جنگ و

 تباهی دنیا شود. در موضوع ظهور، یکی از آسیب‌های جدی بشارت

 به نزدیک‌شدن زمان ظهور است. البته در روایات علائمی جهت بیان

 زمان ظهور بیان شده است که به‌نام علائم ظهور معروف هستند.

در روایات دو گروه از علائم به‌عنوان نشانه‌های ظهور حضرت

مهدی(عج) نام برده شده‌اند؛ علائمی حتمی و علائم غیرحتمی،

علائم حتمی امکان تحقق و بروز آنها بیشتر است ولی نباید گمان کرد

حتما آنها نیز اتفاق می‌افتند چون بنابر اعتقاد شیعه بداء وجود دارد و

عدم وقوع این حوادث را نباید به معنای دروغ ازکارآمدن سخنان معصومان

 تفسیر کرد. عبدالرحمن‌بن کثیر می‌گوید در محضر امام صادق(ع) بودم

 که مهزم اسدی آمد و گفت: مرا آگاه ساز ظهوری که شما در انتظار

 آن به‌سر می‌برید، چه‌ زمانی خواهد بود؟ حضرت فرمود:

«‌ای مهزم، تعیین‌کنندگان وقت ظهور صاحب‌الامر دروغ می‌گویند

و شتاب‌کنندگان در آن به هلاکت می‌رسند و تنها تسلیم‌شوندگان

فرمان الهی رهایی خواهند یافت و به‌سوی ما باز خواهند گشت».

توجه به آسیب‌شناسی مهدویت و بررسی دقیق آن وظیفه‌ای است

 که اگر بر آن پافشاری می‌کردیم، مصیبت‌های جبران‌ناپذیری

مانند چندسال گذشته بر عقاید شیعه تحمیل نمی‌شد.