شرایط نصیحت کردن

 

اگر چه این حق مومن است که نصیحت شود ولی نصیحت کردن او شرایطی دارد که توجه به آنها شایسته است. این شرایط عبارتند از: 1- تاثیر نصیحت زمانی بیشتر خواهد بود که ناصح، عامل به گفته‌های خود باشد. آن کس که خود را می‌فریبد نصیحت گوی خوبی نیست.  علی(ع) فرمودند: « چگونه دیگری را نصیحت می‌کند کسی که خود را می‌فریبد». بر آدمی‌سزاست که پیش از نصیحت کردن دیگران، نصیحت گوی خود باشد. علی (ع) فرمودند: «من نصح نفسه کان جدیرا بنصح غیره؛ هر کس خود را نصیحت گوید به نصیحت گویی دیگران سزاوار است». 2- نصیحت کردن مومن، خیرخواهی برای او است، پس نباید به شری برای او مبدل شود. نصیحت کردن فرد در حضور دیگران سبب شرمندگی اوست و به نکوهش او تبدیل می‌شود. علی (ع) فرمود: « نصیحت گویی تو در بین مردم، نکوهش است».