به خودمان دروغ نگوئیم

هر قدر دروغ گفتن به دیگران زشت، ناپسند و از سر نادانی است، دروغ گفتن آدمی‌به خودش و خدای خودش زشت‌تر و جاهلانه‌تر است. متاسفانه آدم‌هایی که می‌کوشند به هم دروغ نگویند، گاهی یادشان می‌رود که به خودشان هم نباید دروغ بگویند. ما خیلی وقت‌ها برای راضی کردن خودمان، برای خاموش کردن فریادهای وجدانمان و برای آرام کردن تلاطم درونی مان، به خودمان دروغ می‌گوییم. به خودمان می‌قبولانیم که چنین نیستیم و چنانیم.  ولی صدیقین و راستگویان، کسانی هستند که عملشان آینه گفتارشان باشد و رفتارشان مهر تایید اعتقاداتشان. آنها کسانی هستند که وقتی به چیزی معتقدند یا از چیزی حرف می‌زنند، به همان جرئت و جسارت، به آن عمل می‌کنند. اینها، هم با دیگران، هم با خودشان و هم با خدایشان صادق اند و این همان صداقتی است که راستگویان را فایده بسیار می‌بخشد و به رستگاری و کمال می‌رساند.