برای وقتهایی که خیلی نگرانی

 

مهناز وکیلی 

 

آیا در تاریکی شب، جایی که تا به حال نرفته اید، قدم گذاشته اید؟ اگر نگرانی و اضطراب را در نظر نگیریم پیدا کردن راه بسیار سخت و از طرفی آشنا نبودن به محیط، کار را سخت تر می کند زیرا احتمال اینکه به بی راهه کشیده شویم بسیار زیاد است. پس:دو مسئله کلیدی؛ نور و شناخت راه، امر بسیار مهمی است که باید به آن توجه داشت. خداوند به وسیله قرآن نور هدایت را کامل نموده و جاده سلامت را که همانا دین مبین اسلام است را با نور هدایت روشن و مشخص نموده. باید توجه داشت این راه و روش الهی یک راه خصوصی و شخصی نیست بلکه هدایت، هدایت عام است و ابلاغ دین نیز عمومی است هر که بدین روش وارد این وادی گردید زهی سعادت و الا کار خود را سخت نموده است زیرا در تاریکی و نابلدی، یافتن راه و طریق صحیح بسیار کار دشواری است. فرد عاقل برای اینکه انرژی کمتر مصرف کند و یا سریع تر به مقصد برسد دنبال راه میانبر است این راه میانبر که در تاریکی شب تار با چراغ های زیبا مزین شده چشم هر رهگذری را خیره می کند و اگر کسی، این شواهد را عیناً نظارگر بوده باشد ولی اعتنایی بدان ننماید کاری بس عبث و سۆال انگیز انجام داده است.امیر المۆمنین علی علیه السلام در خطبه 183 می فرماید:فالقرآن امر زاجر و صامت ناطق حجة الله علی خلقه.قرآن سرشار از اوامر و نواهی است که به ظاهر زبانی برای گفتن ندارد و صامت است اما از جهتی ناطق است زیرا به بیان آیات محکم مطالب را آشکارا بیان می فرماید و حجت و دلیلی از سوی خدا تعالی است برای بندگانی که حاضر به شنیدن کلام و دستورات و قوانین الهی دارند.زمانی که توانستی با قرآن ارتباط برقرار کنی آن وقت است که ارتهن علیهم انفسهم!به میزانی که با قرآن آشنا شدی وجودت از رهن و اجاره شیاطین آزاد می شود. هر چه تلاش کنی به همان اندازه اعضا و جوارحت آزاد می شود. اما باید دقت داشته که این آزادی مرهون اطاعت و اتباع از قوانین و فرامین الهی است که در قرآن آمده و برخی از این قوانین چرا و اما ندارد. خمس باید پرداخت شود. چشم ! نماز باید خوانده شود. چشم ! حق یتیم باید پرداخت شود. چشم !.. دیگر اما و اگریدر کار نیست زیرا به واسطه تبعیت از آن اکمل به دینه دینت کامل می شود. پس فعظموا منه خدا را به پاس این نعمت گرامی بدار (تعظیم کن). چگونه می توان خداوند را گرامی داشت و او را تعظیم نمود؟ به طور مثال اگر برای کسی بخواهی هدیه ای تهیه کنی اول کاری که می کنی این است که فکرکنی او چه چیزی دوست دارد؟ و به چه چیزی علاقه مند است؟ یعنی باید روحیات او را بشناسی تا بتوانی یک هدیه ایده آل و باب میل او تهیه کنی. حال که طرف حساب ما ولی نعمت و خالق و مولای ماست، باید چه کنیم؟! حتماً شما معتقید که برای تکریم و تعظیم باری تعالی ابتدا باید ایشان را بشناسیم و حساب شده عمل کنیم. پس در نتیجه، باید به هدف خلقت که شناخت خداست برسی که ابزار مورد نیاز این شناخت ، دست یابی به اسماء الهی است. حال این دست یابی چگونه حاصل می شود؟ خداوند اینجا نیز راهنمایی می فرماید ؛به نقل از کلام مولا: فإنه لم یُخفِ عنکم خداوند هیچ چیز را از شما مخفی نکرده (آنچه دوست دارد بیان نموده و از آنچه کراهت داشته گوشزد نموده) هرآنچه هست در قرآن بدان اشاره شده و یا رسول خداآن را ذکر کرده اند.حقیقت بندگی زمانی نمودارمی شود که کمرهمت بسته و به اموار و نواهی که توصیه شده (چه از طرف قرآن و چه از طریق بیانات رسول اکرم )عمل نماییم .لذا دین خارج از این دو موضوع نیست ؛ 1- دوری از آنچه خداوند از آن کراهت دارد 2- جلب رضایت پروردگار. نهایت عبودیت انسان ،کسب رضایت مندی خداوند می باشد. این عمل ،انسان را به جایی می کشد که در تمام مراحل زندگی چه دنیوی و چه اٌخروی مرضی درگاه الهی نموده و موجب عاقبت به خیری او می شود زیرا چنین بنده ای، هر قدمی که برمی دارد خدا را در نظر گرفته و متوجه است که انجام نبایدها موجبات نگون ساری و بدبختی او می شود.حضرت امیر در ادامه می فرماید: عَلَماً نادیاً .یعنی خداوند آشکارا و بدون هیچ پیچیدگی صحبت می کند؛ (به مال یتیم نزدیک مشو. محیطی که گناه وجود دارد وارد نشو) واز جهتی قوانینی که وضع نموده بر اساس شرایط زمان و مکان تغییر ناپذیر است. کسی نمی تواند بگوید این قرآن برای مردمان عرب 1400 سال پیش نازل شده و برای عصر حاضر کاربردی ندارد و مسایل روزمره تطابقی با آن ایدولوژی و افکار قدیمی ندارد. چرا که در 1400 سال پیش اگر ظلم کردن مورد پسند و مرضی خاطر خداوند نبوده اینک نیزخاطر هیچ مظلومی را شاد نمی کند و وجود مقدس باری تعالی نیز از این امر خرسند نخواهند بود. پس ظلم در هر عهد و زمانی زشت و ناپسنداست و.. باید حواسمان جمع باشد چون انما تیسرون فی اثر شما در مسیری راه می روید که مبین و آشکار است . مسیری که خط ها به صحرا کشیده اند یاران به قلبم پا گذاشته اند.این راه که امروز شما می روید همان راهی است که پیشینیان رفتند فقط کمی رنگ و لعاب آن تغییر یافته و در حقیقت اصل همان بوده که بود.به همین جهت راه بندگی ، یافتن کلید آن است که با عنایت خداوند رسیدن به آن میسر خواهد شد. انشاء الله