اولویت‌های بیمه‌ای و درمانی بازنشستگان
در نیمه‌های هر سال صندوق بازنشستگی کشوری در تشریفاتی، امر بسیار
حساس و مهم بیمه تکمیلی جامعه میلیونی بازنشستگان و خانواده‌های آنان
را به یکی از شرکت‌های بیمه واگذار می‌کند. این سازمان به طور مستمر از
حقوق تمامی بازنشستگان تحت‌پوشش، یک درصد (معادل هشت
میلیارد تومان در ماه) برای این منظور کسر می‌کند.در
سال‌های اخیر یکی از شرکت‌های تحت‌پوشش سازمان بیمه خدمات درمانی
کارمندان دولت، برنده این مناقصه بوده است. بر اساس برخی
بررسی‌ها، شرکت‌های مشابه و موجود، در ارائه این خدمات بسیار
مهم، موفق‌تر عمل می‌کنند و ورود صاحبان اصلی این سازمان،
یعنی بازنشستگان به این مقوله، باید عادی شمرده شود. تکرار
قرارداد با یک شخصیت حقوقی، که مغایر با فلسفه و چرایی
یک‌ساله‌بودن مدت قراردادها در این‌گونه موارد است، با توجه
به روال فعلی و شرایط موجود، از کموکیف آن می‌کاهد... .
امر بسیار اساسی رقابت که خدمت مطلوب‌تر را به‌همراه
می‌آورد، در این مقوله با ثبات طرف قرارداد، در نظر گرفته
نمی‌شود. درهرحال با‌نظربه اینکه تا یک‌سال آینده نیز همان شرکت
قبلی متولی این خدمت بسیار مهم، حساس و ظریف شده، توجه به
نکات زیر ضروری است: نیروی انسانی شاغل در پشت
باجه‌های این شرکت که مستقیما با مراجعه‌کنندگان سروکار دارند،
بسیار تلاشگر بوده و با حداقل حقوق به کاری طاقت‌فرسا، آن‌هم
با ارباب‌رجوعی مسن و متوقع در طول روز مواجه می‌شوند و
صمیمانه به رتق‌وفتق امور درمان این سالخوردگان مشغول‌اند.
خیل عظیم مراجعه‌کنندگان، اتلاف وقت و از سویی پرداخت
هزینه‌ها برمبنای نرخ‌های غیرقابل‌قیاس با هزینه‌های
روزافزون درمان، توجه بیشتری می‌طلبد. درعین‌حال با
افزایش دامنه نگاه تجاری و افت معیارها و انصاف در جامعه
درمانی کشورمان، بسیاری از خدمات پزشکی، ازقبیل رادیولوژی،
ویزیت و خدمات دندان‌پزشکی و... تحت پوشش این بیمه تکمیلی
قرار ندارد. از سوی دیگر، مدیران میانی در شرکت بیمه‌ای مذکور،
کارمندان دولت هستند و در بسیاری از موارد دکترای پزشکی دارند.
این گروه که تعدادشان هم کم نیست، فراتر از کافی‌نبودن حقوقشان
در مقایسه با دیگر پزشکان و هزینه‌های روزافزون زندگی، با
حضور فیزیکی و تا حدودی نبود انگیزه کافی و همچنین نداشتن
اختیار در تصمیم‌گیری، اغلب به خودکفانبودن شرکت اشاره
می‌کنند و در پاسخ به اعتراضات موردی، هزینه‌ها را به‌مراتب
بیش از درآمد سازمان عنوان می‌کنند. در این رابطه به این‌گونه
مؤسسات باید گفت اگر ادامه کار، باصرفه و اقتصادی نیست،
چرا همچنان داوطلب این امر مهم شده‌اند؟ اینکه چه میزان از
مبلغ عنوان‌شده در آغاز کار به این شرکت پرداخت می‌شود و
دراین‌میان به چه شکلی مابه‌التفاوت‌ها هزینه می‌شود بحث
دیگری است که مسلما سازمان خدمات درمانی، این شرکت و
سازمان بازنشستگی کشوری، دفاعی در این مورد دارند. پوشش
خدمات تکمیلی درمانی این جامعه از مهم‌ترین وظایف و اصلی‌ترین
و ابتدایی‌ترین خدمت است و اگر آن را نوعی کمک و هزینه‌ای اضافه
از سرلطف به‌شمار آورده‌اند -که در بعضی موارد نگارنده با این
ادبیات مواجه شده- خطایی جدی است. برای ارائه خدمت مطلوب به
کادر شاغل، که بروز خستگی در آنان و افت خدمت با این کموکیف
اجتناب‌ناپذیر می‌نماید، می‌توان از بازنشستگان میان‌سال که مسائل
را مشاهده و با پوست و خون خود مشکلات و نارسایی‌ها را درک
می‌کنند کمک گرفت. همچنین توصیه می‌شود صندوق بازنشستگی
به صورت پیوسته کار این‌گونه شرکت‌ها را ارزیابی و فارغ از
ارتباطات غیررسمی هرساله عملکرد این مؤسسات را واقعا ارزیابی
و صالح‌ترین و بهترین را جهت ارائه این خدمات انتخاب کنند.
به نظر می‌رسد استنباط دست‌اندرکاران از روش‌های فعلی این است
که بهتر است با همین حداقل‌ها کنار آمده و در شرایط فعلی کاچی را
بهتر از هیچی بدانیم. وضعیت فعلی از برخی جهات با استانداردهای
بیمه‌ای مرسوم منطقه و جهان منطبق نیست.
منبع:روزنامه شرق